K/ayıpKaranlıkların içindesin Bir mermi ışık geçer kapıdan Tutunsan ay dillendirecek kendini El versen sıkışacak yerinde Bir düş görsem ağlarım sana Sen yine kaybettiklerini kazan Ay karanlık Gündüz gece duruyor yerinde ama kör kurşuna gebe Nazlı yarim yerinde soluklanmıyor artık Hafiften kaçayım Kör körü körüne körebe oynarken Sen yine kaybettiklerini kazan Dolunaydır Mavi bir şerbete ışık çalar hasreti Yarım yarım içerim biramı Nerede eşlik ettiysen orda koparma gönlünü İntihar etsem yerinde kalan yerde Sen yine kaybettiklerini kazan Sen yine sana sarıl Boşver bende kalan anılarını Sar kendinle şarap dökülmüş tütünü Sen yine kaybettiklerini kazan Sır odur Sırrı veren o Ser odur Seri yaratan o Sen yine kaybettiklerine üzüntü ver kendine ... Mış gibi anılar Vakitsiz hicranlar Ve kardan semazenler Dibinde uyanmak istediklerim Karanlıklar öteki dilin adıdır Sen yine kaybettiklerine üzül Üşümüş anılar seni hatırlatmışken Dönme geriye Sekteye uğrarsa kör kurşun Yani koyun koyuna yattığın gibi Bir of ki Vurdum denmez buna İşaretim emeğinde saklı.. Sen yine kaybettiklerine üzül.. Vaveylâ çıkartsın İster gülüp eğlensin Namazıyla dalga geçeni İsterse kaş çatsın Yarsın bilmesin beni Sen yine kaybettiklerine üzül.. Gezgin imgeler... |