4
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
529
Okunma
Kurutulmuş çiçekler var masamda,
her bu dünyaya kanmak istediğimde,
bakarım ve dokunurum yapraklarına,
ufalanıp dökülürler, dünya gibi
Unutmak istediğimde bu faniliğimi,
koşarım kırlarda, alabildiğine uzaklara.
Ve ayağım takılır, gençlik yolunda bile, düşerim, dünya gibi
Beni huzursuzluk illetine düşüren
gitmenin melankolisi değildir.
Ayağımı dünyadan kesen, başka bir dünya,
ebediyet mefkûresidir.
Zeynep Zuhal Kılınç
5.0
100% (4)
Cevap Yaz