ÖLMÜŞLÜĞÜM VARBakmayın siz benim çok güldüğüme Her günün sonunda ölmüşlüğüm var benim SEVDA diye almıştım yâr,i gönlüme İki güzel yalana kanmışlığım var benim Renkli hayaller beklemeyin siz benden Kaderimi kömürle yazmışlığım var benim Okuyup dertlenip sabahlara dek Ateş misali yanmışlığım var benim Söyle bana hazan mısın yaz mısın AŞK diye TUTUNDUĞUM kuru dal mısın Gece ayazından çıkıp düşen çiğ gibi Gül yaprağına düşmüşlüğüm var benim Yakan ateş sendin söndüren su sen Gözümdeki yaş ile sendin güldüren Bir kaş çatışıyla vurup öldüren Tek bir sözüne kanmışlığım var benim.. Yüzlerce şiirde yazdım sana sevdamı Her şiirin içinde ölmüşlüğüm var benim Dilime dolanır çok sevdiğin o şarkı Bir şarkı nakaratında ölmüşlüğüm var benim Gül yaprağının alında aşkı arayıp Damarımdan kan diye seni akıtıp Her DUÂ,nın ucuna bin umut asıp Aminlere sevdamı gömmüşlüğüm var benim |
aslında serbest tarzda yazılmış,
duygular yürekten nasıl sadır oldu ise o şekilde yazmışsınız.
Bu da şiirin mana ve muhteviyatının değiştirmemiş duygu yoğunluğu kelimelere güzel aksetmiş.
hece ve kafiye endişesi ile ifadeler muğlak kalmamış.
Ölmüşlüğüm var,
kalmışlığım var ,
yanlışlığım var,
gömmüşlüğüm var,
düşmüşlüğüm var nakaratları da şiire çok güzel renk katmış...
tebrik ediyorum yüreğiniz dert görmesin
selam ve saygılar