Karanlığın Derin BoşluğuŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiirin istanbulla alakası yoktur. Sadece enstrumantal hoşuma gitti.
Ardında karanlığın derin boşluğu, Yitik düşmüş bir asker gibi üşüyorum. Nefesimse, sırtımda kanlı bir hançer. Eriyen sigaramın dumanı kadar düşlerim... Seni yalnız senden gayrısında buluyorum. Oysa yokluğun bir an olsun terk etmiyor gecelerimi. Oysa o kadar da muhtacım sana. Ne yapsam, nereye baksam... Yine de yoksun!. |