YOKLUĞUN
YOKLUĞUN ÖLÜM KADAR ACITIR
ne kadar mı acıtır ayrılık hayal et koca kainat ve sensizlik yani yokluğunda ay yıldızlar ve güneş sarsılarak geçirse cinnet ardı arkası kesilmeyen can çekişmeler ve bende depreşir ölüm derken sen yoksun ya kahinler şaşırır ben susarım ve nehirler yanar karşı yakada sen ben yüzerek gelmek istesem tırnak uçlarımda kor kulaç kulaç ayrılığı isteyen sen inatçı keçi hala yüreğimde aklımdasın unutmak mümkün mü seni bak bir gün daha geçti ve sen yine yoksun ve yokluğun o kadar acıtıyor ki beni delirmemek mümkün değil unutmak mı asla yokluğun ölüm kadar acıtır Efkan Ötgün |