7
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
770
Okunma

Akıl mesafesine hapsetti kendini
Sessizlik ağır bir sis gibi çökse de omuzlarına
Güç bela kalktı uzandığı yerden
Elif gibi doğruldu
Kıyam’a durdu gecenin sessizliğinde
Umut dağıttı umudu kötürüm insanlara
Efil efil döküldü bulutlardan
Yağmur oldu sel oldu
Dalga oldu denizinde
Kıyısında yok oldu...
Karanlığı parçalarken dolunay
İkiye böldü gecelerini
Önce bir kızıllık çöktü toprağa
Ardından yükseldi tanyeri
Çiği düştü havanın
Sonra grileşti gökyüzü
Sert esti rüzgarlar
Yaşarken öldü
Düştü tutunduğu dalından
Toprağına kavuştu bir yaprak...
Ekrem Saygı
09.05.2023 Mudanya
5.0
100% (12)