Nâ/ziman
Düşü vurulmuş cennetinde
Serpilmiş dudaklarında ammâ edilesi bozuk şivelen Gıpta edilir mu hece hece satırlarınıza Işıklarla nâra vurulmuş Kanatlarında bir tümcem var artık Bir bilinmezim dünyamdan eksik Uçarak teneffüse çıkarıyorum cehennemimi Bir nazlı kelebek gibi Huzurda güneşlenen göftesi şarkılarıma Uymaz hayallerinin Mum gibi bir mim telaffuzuyla Lâ ilmihâlinde Nura vurulur özüm Sadakatin yüreğimi incitir Gönlüm nicedir Acizane kalmışım... .... Şaşa kalır düşlerin İflâhı gözünden sorulan İnsan dediğin nâ/ziman mı? Bir bilmecesi yorgun Ve de düzenbazken Sorulara çözümsüzlük arıyorken Muştusu h/alimden geçen gönülgâh ile Gezgin imgeler... |