ZAMANIN TÖRPÜSÜ
ZAMANIN TÖRPÜSÜ
Ey dilimde saklı sözüm ey güneşsiz yurdumda gözışığım kasvetli akşamlarda sığınma evim gecelerde yıldız yıldız özlemim sabah uyandığımda dudakta tebessümüm denizde dalga dalga coşkum her yağmur sonrası gökkuşağım elinde demir törpüsüyle yol alan zaman acımasızca yontuyor ömrümüzü kazanmak için kaçtıkça sen ve ben fark edemiyoruz kazancın aşk sevgi ve mutluluk olduğunu koca cüsselerimizden yontudan geride kalan bir avuç talaş muhtemelen geride kaç kuşak sonrası unutulacak baykuşların tünediği bir mezar taşı kalacak ey yüreğimin sızılı ezgisi gökyüzünde yıldızlar bile kadere küskün uzat ellerini kavra elimi girmesin aramıza mesafeler sokma koynuna hüznü sabahlar gülüşüne hasret kalmadan güne ayalım günün/m/üz aydınlık olsun biz de bu dünyada kendinizi yaşadık sayalım Efkan ÖTGÜN |