NEYLEYİM
Sevdalar üzgündür, taş gibi soğuk,
Aşıklar, maşuka küsmüş neyleyim. Bahçede yükselen, kuş sesi boğuk Bülbüller güllere küsmüş neyleyim. Manevi yol sarptır, sonu bilinmez, Meleklerle ruhlar, gözle görülmez Cennete, günahlar, ile girilmez Ruhlar cesetlere küsmüş, neyleyim. Aşk, öyle kordur ki, yakıyor ruhu Geceyi korkutan, sesiyle puhu Hakk’a kul olmayan, nadan güruhu Nefisler kalplere, küsmüş neyleyim. Yürekten seversin, aşkına derman Kalbindeki nurla, cennete ferman, Kadere teslimdir, imanla durman, Maddeler manaya küsmüş, neyleyim. Ne gönülde ne de, vicdanda kalan Aşk ve sevdan için zindanda yatan Hak için okunan Kur’an dır sadan, Şeytan meleklere küsmüş neyleyim.. Açılan deryada son bir nefesle Aşarken dağları, halsiz dizlerle Bakarken dünyaya, fersiz gözlerle Gönüller, sevdaya küsmüş neyleyim... Ne rükudayım ne de secdedeyim Ne gündüzde, ne zalim gecedeyim Kelimeler naçar, bir hecedeyim Kalemler yazıya küsmüş neyleyim... Gerçeklerden uzak, bakan gözlerin Besmelesiz bir hal, kemdir sözlerin, Bahçede solarken, gonca güllerin, Güller Bülbüllere küsmüş, neyleyim. ...andelip... |
seslendirmeniz de çok güzel olmuş
tebrik ederim
saygılar hocam