Çıldırtan Şiir
Ben tütün sarısı,
Sen göz karası Bizdedir artık, çıldırmanın sırası Biliyoruz Çıldırırsak Mısralarımızı yakıp Gazete kupürlerine tapacaklar Ama kanırtacak varlığımız körfezi Nefesin nefesime değince eriyecek Demir ateşe değer gibi Asılacak göz kapaklarımızdan Kara cüppeli kara yargıcılar Bütün zabıtalar peşimize düşecek Ve Çıldıracağız Konak çıldıracak Çıldıracağız Karşıyaka,Bornova,Buca çıldıracak Kravatlarına saklanacak yetkililer Anneler vicdanlarını öpecek Gerilince şehre sancımız Bütün muhbirler bizi arayacak Çünkü; Haddini bilmez sözler söyleyeceğiz Sen bu denizin öksüz çocuğu Ben devlere dalaşmaktan yorgun adam Alnımızı gereceğiz İzmir’in ortasına Beyaz ve kocaman alnımızı Saklıyacağız yaralarımızdan akan kanı Bunu bir tek çocuklar görecek Annelerinin aşklarında kaybolacaklar Belki utanacaklar bizden Son vapur kalkacak karşıyaka’dan Toplayıp şehirdeki bütün berduşları Sıcak somuna sarılır gibi Sarılacaklar ismimize Yüzümüzün ayazından çoğalacak akşam kuşları |
Saygılar efendim...