DÖNEBİLSEM GERİYESönmeyen bir ışık var, fani dünyada, Bakışları hüzün dolu, son rüyada. Virane duvara sinerken kokular, Karanlıkta, hiç çekilmiyor korkular. Ayrılığın türküsü söyleniyordu, Rüzgar, kalan son dalı da kırıyordu. Fırtınalar, yutmuş sanki meltemleri Ve yüreklerde geçmişin matemleri Ömr-ü hayatımız, bitecektir elbet Önemli olan, içimizdeki niyet Bilmem ki dönebilir miyim geriye, Son verebilsem geçmişteki her şeye Ve bıraksam hatıraları arkada Gitsem başlangıçta ki güzel hayata Tam zirveye çıktık, dediğimiz anda Nefesler kesiliyor sanki mekanda Benliğimi saran, zalimin elleri Ufukta gördüğüm fecrin alevleri adeta beni benden koparıyordu Ve bilinmez bir diyara atıyordu Karşımda duran yedi başlı ejder mi? Yoksa herkesin can verdiği dilber mi? Ben kendimi istiyorum benliğimi Ve bulmak istiyorum, kaybettiğimi Bilmem ki dönebilir miyim geriye, Son verebilsem geçmişteki her şeye Ve bıraksam hatıraları arkada Gitsem başlangıçta ki güzel hayata. Gözyaşıyla boğulmuş beklenen bahar Hayattan bezmiş sanki ağlıyor zar zar. Kalmamış iradede fer, dizde derman ve Kaybolmuş dağlarda, avlanan ceylan Görmezlikten gelme hep çare sanılmış Herkes vicdanı aldatmaya çalışmış Bulutlar kurumuş adeta çölleşmiş Çöller cehennem aleviyle eşleşmiş Kurumuş ırmaklar, nehirler kurumuş bahçedeki güller birer birer solmuş Kalpler yalçın kayalar gibi kasvetli Vicdanlar ah vicdanlar boşa gayretli Bilmem ki dönebilir miyim geriye, Son verebilsem geçmişteki her şeye Ve bıraksam hatıraları arkada Gitsem başlangıçta ki güzel hayata. ...andelip... |