Gece
Karanlıktı düşlerimde kayıp olmuşluğun sonu
Gecede gizliydi karanlıklar boyu akşamlar Ve sen sebeptin yalnızlığa... Gece misafirimdi hüzün baz akşamlarca Ağlatırken beni , anlatırdı seni Nasıl uykuya düşman olduğunu aklına ben gelince... Kahır olmuşluğun yokuşlarında gizliydi sabır Aşk nefes nefeseydi Ummalı şarkılar mırıldanıyordu rüzgar Aşk dolu dudaklarda ıslıklarca... Ama sen yoktun... Gece bakışlarca gözlerindeydi Ve sözlerindeydi aşkın adı hece hece Adı sendi... Keşkelerce yorulmuş bir gençliğin Pişmanlıklar yolundan defalarca geçti bu gönül Yine de yıkılmadı Seni sevmekten asla vazgeçmedi... Ben seni hiç bir geceye mahkum etmedim ki.... Ah evet , gece, yalnızlık ve aklına gelebilecek en kötü şey Ölümün adıdır gülüm... Gece, gözlerinde saklanırdı karanlıktan Asla esir olmazdı parayla satın alınmış aydınlığa.... Aşk bir bilinmezdi ve denklemi kuramıyordu sevgi Karanlıktı, geceydi Belki gözleri görmüyordu Belki de benim gibi kaybolmuştu Bakışlarının derinliğinde.... Çağdaş DURMAZ |