BELKİLERE BOYANDI DÜŞLER...Çiğ düştü yaprağına gecenin, Süzüldü usulca ardından Bir zemheri ayazı, Sustu günler. Saklandı can havli ile Nuh Gemisi’nin biletleri, Buğulandı gözler, Belli belirsiz bir maviliğe... Yarıldı zaman, İkiye bölündü hayat, Büyüdü gözleri Firavunların Bebeklerin seslerinde. Ve uçtu güvercinler. Uyudu merhamet, Koynunda insafın. Yağdı bir katran bulut, Kavruldu hayaller... Tutuldu nefesi sevdanın, Sendeledi yakamoz. Sonra; Ağladı ay ışığında gelgitler, Belkilere boyanırken düşler... |