YORGUN VE SÜRGÜN
Dayanamaz olmuşum artık eskisi gibi
Gönül yorgun aşkından yürek yorgun ben yorgun Fazla telaş etmişim çattık eskisi gibi Gönül vurgun aşkından yürek yorgun ben vurgun Gönül kuşum yaralı yürek yorgun ben vurgun Sanma unuttum seni geçen yıllar içinde Hala yüreğim yanar gittiğin onüçünde Çok fazla zaman geçti söyle sevdam kaçında Gönül durgun aşkından yürek yorgun ben durgun Gönül kuşum yaralı yürek yorgun ben durgun Sevda yolunda koşan gönül kuşum yaralı Meğer bahtsızmışım ben yüreğim hep karalı Çektiğim çile bitmez dertler gelir sıralı Gönül kırgın aşkından yürek durgun ben yorgun Gönül kuşum yaralı yürek yorgun ben kırgın Geldim yolun sonuna yüzüm hala gülmüyor Acun’um yalnız bilir el halinden bilmiyor Yüreğim yaralayan neden çıkıp gelmiyor Gönül sürgün aşkından yürek yorgun ben sürgün Gönül kuşum yaralı yürek yorgun ben sürgün Selahattin ACUN’un kaleminden✍ YİRMİALTI MAYIS İKİBİNYİRMİÜÇ/ADANA |