Kokuşmuş bedenler yürekler ölmüş
Balçıkla sıvanmış sanki suratlar
Merhamet kaybolmuş al güller solmuş
Balçıkla sıvanmış coşmaz Fırat’lar

Kokuşmuş insanlık vicdan yok olmuş
Nasıl bu topluluk birbirin bulmuş
Bunu yapan ya Rab nasıl bir kulmuş
Balçıktan yol vermez olmuş sıratlar

Hangi yöne baksak bulaşmış isler
Yavaş yavaş sanki dağılır sisler
Mezarın başında taşıyor hisler
Balçıktan duyulmaz yanık hoyratlar

Arkasından yavrum demeyin sakın
Doğru söylemeyen dilleri yakın
Hiç biri demiyor dereye bakın
Balçığa saplanmış çıkmaz kıratlar

Yazmamak imkansız yürek acını
Acun’um yaktılar Narin bacını
Başlarına takın utanç tacını
Balçıkla sıvanmış sanki suratlar
Onları paklamaz coşan Fırat’lar

Selahattin ACUN’un kaleminden ✍
ONYEDİ EYLÜL İKİBİNYİRMİDÖRT/ADANA