VOLKANLAR!
Ateşlerden çekip aldın ya beni
Volkanlar gönlümde koptu kopuyor Közden ayazlara saldın ya teni Gönlümde volkanlar koptu kopuyor Sevdadan sanmıştım yaptıklarını Yüreğe sormuştum kaptıklarını Ne çabuk unuttum çarptıklarını Gönlümde volkanlar koptu kopuyor Dağlanmadık yara koymadın ben de Uğraşacak bir can kalmadı ten de Demek ki hiç vicdan kalmamış sen de Gönlümde volkanlar koptu kopuyor Sevgiden sevdadan dem vurup duran Bir dedim pir dedim bin kere vuran Aşkımı kullanıp beni çok yoran Gönlümde volkanlar koptu kopuyor Acun denilen yer çekilmez oldu Acun’um yüreğim kanlarla doldu Gönlümde açılmış tüm güller soldu Gönlümde volkanlar koptu kopuyor Selahattin ACUN’un kaleminden ✍ |