BİLEMEDİM
Ara vermiş şu kalemim bakmaz olmuş yüzüme
Ne eyledim bilemedim inan kendi özüme Gönlüm yara almış sanki uymaz olmuş sözüme Ne eyledim bilemedim canan kendi kendime Hiç ayrılık dilemedim inan benim sözüme Anlamsız kalıyor her şey olmadığın her yerde Kavuşamamak öldürür düşürür beni derde Yüreğim hep yangın yeri neler oluyor serde Ne eyledim bilemedim inan kendi kendime Hiç ayrılık dilemedim inan benim sözüme Sahralarda sönüp durdum bulamadım bir çare Mutluluğum uçup gitmiş bulamadım bir kare Şu halimden haber verin benden kaçan o yare Ne eyledim bilemedim inan kendi kendime Hiç ayrılık dilemedim inan benim sözüme Kaderimse küsmek olmaz gelen derde eyvallah Acun’um her şeyler geçer dermanın verir Allah Hayırsıza uğursuza diyelim Yallah Yallah Ne eyledim bilemedim inan kendi kendime Yar ayrılık dilemedim inan benim sözüme Selahattin ACUN’un kaleminden✍ YİRMİÜÇ KASIM İKİBİNYİRMİDÖRT/Adana |