Ne geçen zamanların ne de geçmişte kalan baharların tadı yok artık üstad ..
Bahar deyince
Neşe, eğlence ve şen şakrak bir hayat gelirdi aklımıza,
şimdi ise bu zalim dünyanın,
zalim insanların elinde kıvrım kıvrım kıvranıyor hayat .
Ne hayattan bir kam, ne bahardan bir lezzet, ne de açan çiçeklerden bir koku duymaz olduk..
Girdiler kanına güzelim dünyanın.
Demek ki yalan dünya, ebedi dünya farkı bu olsa gerek...
Bir zamanlar bir şiirimde şöyle demiştim.

Misk-ü amber taşımıyordu artık rüzgarlar,
Neşeyle ötmüyordu bahçelerdeki kuşlar.

Bülbüller gül bahçesinde hüzün soluyordu,
Ve akrepler dört bir yana nefret saçıyordu.

Hicranla göç ediyordu altın sesli kuşlar,
Ve korku salıyordu çığlık çığlık baykuşlar.

Laleler güller ağlamaya durdu yeniden,
Rengarenk çiçekler solmuştu bu senfoniden.

Bizim güzelim baharlarımızı bu hale getirdiler ..
Tebrik ediyorum üstadım
Bahar tadında bir gün diliyorum
Selam ve saygılarla.

Biraz endişeli, ancak nefis bir bahar şiiri okudum Muhterem Halil Bey. Hatırlıyorum; Adana'da ikamet ederken, Stadyumda yapılan l9 Mayıs bahar bayramlarında yapılan oyunlar esnasında sıcaktan bayılan onlarca öğrenciye gönderilen ambulansların sayısı yetmez olurdu. Şimdi de öyle mi, pek bilememekle beraber; halen İstanbul'a baharın dört gözle beklenen müjdecilerinin bir teki dahi gelmemiştir, soğuk ve de yağmurlar, fakir fukarayı dahi sobalarını yakmaya mecbur etmektedir. Velhasıl, adeta lanetli zamanları yaşıyoruz. Rab'bim cümlemize imdat buyursun. Gönül tebriklerimle gözlerinizden öpüyor, selam ve saygılarla hayırlı geceler diliyorum. Allah'a emanet kalın. (Aksakal)

Güzel şeyler isterken sevindi yaban eller
Biz baharı düşlerken sam olup esti yeller
Tomurcuğa kaçmışken açmadan soldu güller
Ne umarken ne bulduk geçtik badirelerden

Selam ve saygılar ağabeyim.