Kervan yürür, ben kalırım ...
Konuştuğum her kelimeyi
Sevdaya dahil ettim Sustuklarımı, sana . Kapansa da tüm kapıları bu g’ezginliğin; Kervan yürür, Ben kalırım. ~~~~~~~~~~ Bir kuyu bulurum içimde; Yetmez tırnaklarımla, Sabr sabr, Bin kuyu daha kazarım. Tüm kederleri kınalayıp, duvaklayıp, Ayıbı da alıp y’âdıma, Son kez Deli c’esaretini giyinir de üzerime Recm edilmeye layık bir nidâ ile İsmini, tek solukta haykırırım Bahsin geçer Ücra bir kasabanın Derme çatma Kıraathanesinde. Dava bilip, Bir çift gözde karar kılmışlığım konuşulur. Haklılığım üstün çıkar. Hatta kim bilir, Kahraman bile olurum. Kaybetmeyi bilmez misin diye Soran olursa (...) nokta içinde k’ayb’oldum Yetmez mi derim ?! İşte budur Benim en büyük zaferim Şimdi A h h demek ne fayda Ertelenmez ki ayrılıklar Miadı dolmuş kavuşmalar raflara kaldırılır Her kaldırım taşında A ş k ’ın gölgesi v’ardır Ve tarihe "Beklemeyi unutanlar" diyerek Bir çentik daha atılır ~~~~~~~~~~~~~ Konuştuğum her kelimeyi Sevdaya dahil ettim Sustuklarımı, sana. Kapansa da tüm kapıları bu g’ezginliğin; Kervan yürür Ben kalırım . . . Ruhu Azade |
Sevdaya dahil ettim
Sustuklarımı, sana.
Kapansa da tüm kapıları bu g’ezginliğin;
Kervan yürür
Ben kalırım
Hafızalarda yer edecek, tekrar okunma arzusu uyandıracak güzellikteki şiirinizi kutlarım.
Saygılarımla.