(Yeniden ve daima)

Bindokuzyüzondokuz, Ondokuzu Mayıs’ın
Mukaddes başlangıcın, müjdecisi olan gün
Bitmesine az kala, derdin, kederin, yasın
Bugün TÜRK ULUSU’na, hem bayram hem de düğün


Kırık dökük bir gemi, SAMSUN’a vardığında
Bir yolcu taşıyordu, sayısız utkusuyla
“O” ki mevcut durumu, fikrinde yorduğunda
Yanıp tutuşuyordu, özgürlük tutkusuyla


Ülkenin yaşadığı, şartlara baktığında
Ulusu gece gündüz, ah-ü zar ediyordu
Azmederek o kutlu, sefere çıktığında
Türk kimliği ebedi, yok olup gidiyordu


Kara bulut gezerken, vatan semalarında
Çakallar ürüyordu, yayla, ova, dağında
Yanmaya az kalmışken, esaretin narında
Kurtuluş fikri vardı, “O”nun güç odağında


Han gibi sürmek varken, ömrün her evresini
Saltanatı reddedip, el koydu mezalime
İçten, dıştan hainler, sarmışken çevresini
Eyvallahı olmadı, emperyalist zalime


TÜRK’ün zincirlenemez, özgürlüğü uğruna
Bıraktı her ünvanı, kurban bildi canını
Ulusu da coşkuyla, “O”nu basıp bağrına
Yurdun selametine, harcadı her anını


Yediden yetmişe dek, yağız, kara kaşlıya
Güç verdi, güven verdi, cem eyledi her yaştan
Canımıza kasteden, yerli, yaban haçlıya
“BÜTÜNDÜR, BÖLÜNEMEZ, VATAN” dedi en baştan


“ÖLMEK VAR DÖNMEK YOKTUR”, diye emir buyurdu
Önderlik eylediği, KAHRAMAN MEHMETÇİĞE
Mermisi bittiğinde, son çareye başvurdu
MEHMETİM yüz sürerek, süngüsüne, dipçiğe


TÜRK’ün öz vatanıdır, bu toprak asırlardır
Daim pişman olmuştur, ona hain iş tutan
“HATTI MÜDAFA YOKTUR, SATHI MÜDAFA VARDIR”
Sözünü rehber bildik, cephe oldu tüm vatan


“O”nun önderliğinde, zafer türküleriyle
Emperyal alçakları, defettik ülkemizden
Sonra da hiç caymadık, dostluk ülküleriyle
“YURTTA SULH, CİHANDA SULH”, misali ilkemizden


BAYRAĞI düşürmedik, makamından yerlere
Rengini ay - yıldızla, kanımızla süsledik
Bu uğurda çarpışan, gazi, şehit erlere
Ruhumuzda en derin, duyguları besledik


“O” bizim ATA’mızdır, EBEDİ BAŞ KUMANDAN
Tarih böyle yazacak, ahir zamana kadar
Her gecenin ardından, tekrar doğarken tan*dan
“O”na hiç bitmeyecek, sonsuz şükranımız var


Ulusun kaderini, yeni baştan yazarak
Kul olmaktan kurtarıp, beylere eşit kıldı
Namussuzca kurulan, tuzakları bozarak
Canımızı puştların, avuçlarından aldı


Aydınlık tuttuğu yol, muasır medeniyet
Bundan daha noksanı, yakışmaz insanıma
Binlerce yıl sürerken, izinde bu meriyet
TÜRK DERLERSE NE MUTLU, ÜNVANIMA, SANIMA (*)



(*) NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE
.....................Gazi Mustafa KEMAL ATATÜRK
....................