Benim asla bir değil, çok kırmızıçizgim var!
Yere çizmeye kalksam, kızarır kanım gibi!
Edirne’den Kars’a dek, çok can yakan ezgim var!
En olmazsa olmazım, “kutsal vatanım gibi…”

Baharda çiçek açıp, güzün uçan yaprağım;
Sıksan hep fışkıracak şehit dolu toprağım!
Şühedamın kanıyla, boyanmış “al bayrağım!”
Gölgesinde gururla, nöbet tutanım gibi…

İzmir’den Ardahan’a dikili sınır taşım!
Hududuma basanı, yakar şu kor ataşım!
Yeminim namusumdur, eğilmez benim başım!
Oğuz atamdan miras, “Türk olmak şanım gibi…”

Elin rengini bilmem, benim renklerim çok net!
Esir yaşayamaz Türk, baş tacıdır hürriyet!
Tercihim demokrasi, ilacım cumhuriyet!
Bunlar da çizgim benim, en güzel yanım gibi…

Halkımın çimentosu, başkumandan Atatürk!
Onun izinden gider, bir asırdır bütün Türk!
Aklımızdan hiç geçmez, onun çizgisini terk!
Milliyetim göğsümde, altın nişanım gibi…

Bir çizgimiz daha var, o da “iman ve Kur’an…”
Dinim ve dilim kutsal, böylece kurmuş kuran!
Birinde hedef cennet, diğerindeyse Turan!
Siyasal İslam bir hiç, ahiri buhran gibi…

Karaman-2023/05
Halil Şakir Taşçıoğlu