Aynamdaki Yabancı
Saklanırken aşk en yalnız köşemde
Yüzüm aynalarda her gün bir başka yabancıdır Eksilirken hayalin buğulu gözlerimde Gövdemin kumaşında kalbim sanki yamadır Hiç durmadan yüreğim sökülürken yerinden Sarılır mekiğine sabrın ve de zamanın Ölüme kanatlanır bir kuş kalkar içimden Mahşere taşınır artık son nefes yalnızlığım Gölgesi öteye vurur gördüğüm tüm düşlerin Sanki mezara benzer o soğuk yatağımda Uykuyla uyanıklık arasında gözlerim Sarılmıştı kundağım ölümün kucağında Gövdemi bıraktım ben yokluğun kıyısına Sızlar yüreğimin şimdi hiçe bakan tarafı Ruhum ancak misafir ölümün kanadında Göğsümdeki kafesin açılmıştır kapısı |