Aşkın Eskatolojisi
Umman duruldu, terkibi kalmadı suyun.
Mevcudiyeti şüpheli bulutlar içinde Şimdi yalnız hatıralar... Tüm seslerse tek düze, gülüşler sahte. Eski bir çöl fırtınasıdır artık dalgalar. Güneş çamurlu bir toprak gibi dürüldü Kalbim, müflis sareban, uzaklara sürüldü. Neferi kalmamış, ülkesi yağmalanmış Tutuklu bir kral, tüm günahlara keçi görüldü... Onun da boynunu böylece vurdular. Düşmez denilen kalesi, hendeğine gömüldü. |