Güneş
Özgürüm narin dudaklarına vurgun
Ayakları başımda adem ve ademin çocuklarına Ev sahipliği yaptım Onmilyon yaşındayım Minyonum Her seferinde gün ile sevişerek doğuyorum Akşamla boğuşarak batıyorum Kimsesizim Kimine Tanrı’yım Avuçlarında bir duayım Kimine sonsuzluğu içinde bir cehennem yuvası Rüzgarını savuran bir gül Bekledim kapımda Bülbülümün sureti Rengarenk bir şemste var Soğuktan ağlayanlara aşk olsun Sıcaktan bağıranlara uzunca bir flüt ile elbaneyim Tomurcukları uçarken Ağaç ağaç üstüne Günençli bir yeşil gibiyim Sağaanak sağanak rağmetlerle yoldaşım Hasmım bir ışık ile vurulduğum karanlıklar Hısmım kimsesizliğimde bağırdığım yalnızlığım Yalnızlığımda öten bir gökkuşağıdır.. Gezgin imgeler... |