NERDE ESKİ RAMAZANLAR
NERDE ESKİ RAMAZANLAR
Yemekler aşkla pişerdi Bereket dolup taşardı Herkes kardeşçe yaşardı Nerde eski Ramazanlar Kur’anla başlarken söze Nur doğardı temiz yüze Sofra çekilirdi dize Nerde eski Ramazanlar Okunurdu her gün cüzler Oruç tutamayan gizler Utanırdı mahçup yüzler Nerde eski Ramazanlar Bakkallar açık olurdu Fırından ekmek gelirdi İnsanlar kıymet bilirdi Nerde eski Ramazanlar Et görmezdi guşaneler Toprak idi taş haneler Çöpe girmezdi daneler Nerde eski Ramazanlar Buzlu sular yapılırdı Yalnız Hakka tapılırdı Ekmek nimet öpülürdü Nerde eski Ramazanlar Horoz vakitsiz ötmezdi Orucu uyku tutmazdı Diller kötü laf etmezdi Nerde eski Ramazanlar Basma fistanlar giyerdik Damlarda kandil sayardık İftar topunu duyardık Nerde eski Ramazanlar Sahurda mahmurdu gözler Samimi, içtendi sözler Fitreyle gülerdi yüzler Nerde eski Ramazanlar Hoşaf tatlının başıydı Sütlaç yoksulun düşüydü Niyet sabrın yoldaşıydı Nerde eski Ramazanlar Çocuk orucu tutardık Aşı yoğurda katardık Gece damlarda yatardık Nerde eski Ramazanlar Gelince Ramazan ayı Dilden düşürmezdik Hayy’ı Toplanırdık emmi dayı Nerde eski Ramazanlar Yemek gelir tabak tabak Patlıcan musakka kabak Nasiplenir kedi köpek Nerde eski Ramazanlar Meydana çadır gerilir Otuz gün iftar verilir Orta oyunu kurulur Nerde eski Ramazanlar Nice maddi zorluk vardı Geçim vardı dirlik vardı Nurgül’üm der birlik vardı Nerde eski Ramazanlar? Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ |