Emek
Emek,
Günden güne aynı döngü. Gittikçe zorlaşan, asla tükenmeyen. Eskiyen fakat hiç bitmeyen. Çizgili yüzü, biraz da kirli elleri, Bi’ sanatçının tablosu gibi. Ahşap, metal ve gürültü, Tan vaktinden gece yarısı gibi. Emek, Hiç durulmayan, fırtınalı bi’ deniz. Aynı dakika aynı saat, Akıntıya karşı yüzmek gibi. Hayalini unutmak, Tutunduğun halatı bırakmak gibi. Emek, Aynı kalabalık içinde, Farklı insanlar olmak gibi. Aynı düşünüp, Hiç söyleyememek gibi. |
*** EMEK *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...