n/e & k/ adarkendimi kopardım dalımdan, üslubumun tavrına sövüyor yeşil, o kadar ki hazırım gitmeye; saat beş kala istasyonu; sana gideceğim, adımlarıma, n/e yaptın.. baygın suretimi kırdım aynada, elma sepetine attım; kiralık gamzeleri, kirpiklerimin omurgasından sarkan uykular, gözlerinin gölgesine firar, gündüz, gecenin gerdeğinde, baş göz edilmişdi günahsızlar, kalbin için vaz geçtiğim; selası okunmuş, nefesi ne yaptın.. bu dünyanın göç ekseninde; emanet düşler, sığ kayalığın, kirli berraklığı mevzisinde baskın yediğim yol, mecalsiz kollar; bunca yalnız kalışı sarmaya, ikimiz olmalıydık, her an , her son’ a varış, birimiz çekiyoruz şiirde ızdırabı, kalemimin mezarlığına gömdüğüm; tenimde vurgun yiyen, yağmur kokan saçlarını, ne yaptın... karan |