🥀
Aşikardır heceme her yıl on sekiz Mart’ta
Ruhumdaki depremin sinemde fay kırışı
Ülküsüdür; süsüdür bu kalemin; hem hatta;
Her Türk’ün türküsüdür coşkulu haykırışı


🇹🇷 ÎMANDIR ÇANAKKALE 🇹🇷


🇹🇷Ne sadece bir isim, ne sıradan bir savaş
Hayat-memat arası zor andı Çanakkale
Karla kardıkça mevsim kahrını yavaş yavaş
Şubat’la Mart arası zorlandı Çanakkale


🇹🇷Nasıl zorlanmasın ki! Müjde umarken tandan
Çevrilmişti etrafı çakallarla her yandan
Korla dağlı yürekler kabirdi Âşiyan’dan
Uzun süren hazandan, virandı Çanakkale


🇹🇷Ne kurulan pusuydu, ne ölüm uykusuydu
İstiklâline zincir yegâne korkusuydu...
"Söz konusu vatandı", ilâhî ülküsüydü
Bir aşkın türküsüydü; Turan’dı Çanakkale


🇹🇷Atlas beze şan veren namusumdur biline!
Herkes sahip olmalı söz söylerken diline!
Hâince bakan gözler girince menziline
Benzi solan geline, dermandı Çanakkale


🇹🇷Kaderi kaderimdir, kederi gönül sızım
Fersiz gözlere muttur, umuttur ay yıldızım
Ezel ebed yolunda kesildiğinde hızım
İlâhî sefer yazım; fermandı Çanakkale


🇹🇷Kin olup göze batan ne ulusun oymağı
Ne bağı, ne ormanı; ne de coşkun ırmağı
Dert, semâya uzanan o şehadet parmağı!
İslam’la olan bağı! Ezandı Çanakkale!


🇹🇷Yıldızdı her Mehmed’im; aşkına şahit aydı
"Bir hilâlin uğruna" yanmayı şeref saydı
İşte o yüzden o gün binlerce yıldız kaydı
Fırtına, kasırgaydı; borandı Çanakkale


🇹🇷Kırılırken kilidi sînede kafeslerin
Adresi şehadetti kalan son nefeslerin
Resûlünü arayan sayısız Enes’lerin
Hasreti haykırdığı îmandı Çanakkale!


🇹🇷Tıynetiydi Haçlı’nın; toslamadan duvara
İstila sanatına (!) veremiyordu ara...
Boğazın sularını sıkınca muhasara
"Tek diş"li canavara isyandı Çanakkale!


🇹🇷Çınarın kaderinde mevsim vakt-i hüzündü
Bir hüzün ki ödülü asırlar boyu ündü
Toprak, bağrına düşen Mehmed’imle övündü
Yaprak döktüğü gündü; hazandı Çanakkale!


🇹🇷Farklı güruh olsa da Alsancağa saldıran
Ne Varna’ydı bu savaş, ne Mohaç, ne Çaldıran
El Mucip’ti müntakim; -ol deyince- olduran!
Hakkı tutup kaldıran Kur’andı Çanakkale


🇹🇷Fıtratında olsa da insanın sendelemek
Gâye düşmemek ise, irade, azim gerek
Her musibet imtihan, zafer "inanmak" demek
Boşa değildi emek; ihsandı Çanakkale


🇹🇷Gedik açsa da rüzgâr o gün kale bendinde
Yasaktı milletime ye’se yem olmak dinde
Mehmed’imin coştuğu meydanların indinde
Fırtına dindiğinde destandı Çanakkale


🇹🇷Destan vakti gelince züldür kaleme tehir
Kazıdı dimağlara îman neye muktedir
Kaçarken yedi düvel ne köy vardı, ne şehir
Kan akıyordu nehir; vatandı Çanakkale!


🇹🇷Dinmedikçe mazlumun inlemesi, feryâdı
İhtardır zalimlere on sekiz Mart’ın yâdı
Bir tarih ki, manası mahşerin diğer adı
Yılmadı, yıkılmadı; dayandı Çanakkale


🇹🇷Bilirim ki; Rahmân’ın emrine oldukça râm
Türküme hüzün beste, Türk’üme uyku haram
Her adı anıldıkça gururla atar buram
Nesl-i Asım’a bayram; unvandı Çanakkale


🇹🇷Arkadaş! Bu vatana bedel ödendi canla
Aç oku tarihini, vazifen neymiş anla!
Ecdadın "dâvâm" derken aşk ile, heyecanla
Baştan başa al kanla boyandı Çanakkale


🇹🇷Arzın güvertesinde O’ydu Kadir-i Mutlak
Yırtılan perdelerin ardındaki sırra bak!
Kıyamet ertesinde kıyâm ederken şafak
En güvenli sığınak, limandı Çanakkale!


🇹🇷Ne zaman deme dursa talihin en karası
Ve yansa esaretten yüreklerin yarası
Bir Şimal Yıldızı’dır, yöndür nurlu çırası
Umuttur hatırası; gümandı Çanakkale!


🇹🇷Destan yazan ırkımsa sormam neden haçlı lâl
Kıskançlık sebebidir göklerin süsü hilâl
Selâm Seyit Ali’ler, selam Mustafa Kemal!
Bir dehanın doğduğu zamandı Çanakkale!


Mecit AKTÜRK

🇹🇷 AZİZ ŞEHİTLERİMİZİ BİR KEZ DAHA RAHMETLE ANIYOR, RAHMÂNDAN RAHMET DİLİYORUM.

RUHLARI ŞAD MEKÂNLARI CENNET OLSUN . 🇹🇷