6 Şubat 2023 Yıkıldı Binler Canverdi OnbinlerGün öldü gözlerimde biliyor musun dostum Sararıp düşeceğim her ayın altısında Kuru bir sonbahar yaprağı gibi daldan Ve yandıkça yanacak canım toprağın her intiltisinde... İşte bugün Altı Mart, yarın Altı Nisan Yüzkarası 6 Şubat’ı hatırlatan günler... Gözlerin ve hüznün ağladığı bitmeyen zaman Hayatların son bulduğu o an... Bugün acıyla, acıyı yarıştırıyor aklım Görüyorum ki, yokluğun ölümmüş be dostum Taşın-toprağın, demirin-betonun soğuk yüzlü o hayatın kıyametindeyken sen, yıl 2023, boyu kısa, günü az, çelimsiz şubatın altısıydı... Evet, kar-kış-kıyamet, kötü olan ne varsa toplanmıştı aya Gök yere düşmüş, yaşamla-ölüm arasında Tek çizgide buluşmuştu cennetle-cehennem Çığlık çığlığa, yer ve zaman değiştiriyordu hayatlar Cehennemin acımasız ellerinde dönüyordu dünya Cennet susmuş, çiçeği solmuş, suyu kesilmişti ömrün Ve ölümüne imza atılmıştı yaşayan canların dikilen o gösterişli, o pahalı mezarlarla... Ve o karanlık dehlizler, ağzı bağlanmamış kurtlar gibi yutmuştu kucağına düşen canları bir bir Örgüsü kumdan, demiri eksik o ihtişamlı kuleler... Rukiye Çelik 6 Şubat/6 Mart 2023 |