kıtlık çukuru
gidiyorum en pembe yerlerinden
öpmeden seni. .. onlar ancak surlarda sallanan bir kellede gördüler ölümü tanımı yoktu. birazcık sadece birazcık yağmurda yürümek istediler fakat kimin kanı dolduracaktı kıtlık çukurunu? ölümü bana reva gördü en bilgeleri tanrılar da görsün diye en yüksek surlara astılar kellemi. yazın: surlarda sallanan kör bir kafatasıyım ben. adım yok tanımım yok kanımla beraber kıtlık çukuru aldı soyumu. .. ah, sevgilim gidiyorum en pembe yerlerinden öpmeden seni. Kara tablo: Gabriel François Doyen |