YOL.....Ellerimin semanın yamacına uzatalı Belki! Bir asır; belki de ondan dahası vardı Tanrının eşleşmediği bir dünyada Elli bin renkle insan olmuşum Ne fark eder Bu gecenin sabaha bir çift sözü mutlaka olacak Kayıp şehir mi? insan yokluğunu hisseder İçindeki sesleri bir yerlerde unutup,bulur Ve bulur ümidi kadarım Kapı dışarı edilmiş Fotoğraf karesinde ki bakışları ararken Az önce sevmenin ve sevilmenin küçük bir zulasına Rastlayabilmek geldi aklıma Ama! Alınmaz ifadesi bile bile aşk suçu işleyenin Duyulan sevginin kanı yerde kalır Hasımım ben bana Yani! Aldığına saymış bütün onca hasretimi Hazıra konmuş sanki kalbimin çırpınışları Aklının ucunda ismim Martıların ağzından ekmek kırıntıları ıslanır Islak ıslaklığı ile her şeyi kayıp ruhun derinliklerine çekilir Onun şansı tepeleme Ya benim şansım Vardı tüyü bitmemiş ocakta közüm Bir de bana yetecek hüznüm Bu kalbe Kendi ayaklarına dolanan acımın Ve her an bitecek sevgimin de Bir koruyucu meleği Seni tekrar yeni baştan sevmenin de Bir yolu yordamı olmalı .... |
Kendi ayaklarına dolanan acımın
Ve her an bitecek sevgimin de
Bir koruyucu meleği
Seni tekrar yeni baştan sevmenin de
Bir yolu yordamı olmalı ....
Harika duygularla yazılmış muhteşem güzellikteki yürek sesinizi gönülden kutluyorum tebrikler efendim.
En içten selam ve saygılarımla.
Esenlikler diliyorum.