Merhabaların ElvedasıMerhabaların elvedası sana da merhaba Sessizliğe karıştırıyorum seni ve senden gelenleri Bir tutam çiçekle anıyorum hep dünleri Kadehimi kaldırıyorum sessizlik masasında Kadehleri kırıyorum kar kış bir enkaz altında Şimdi uzat bana olur mu büyülü elbiseni Bir gün benim için dik kırmızı karanfilini uzat artık toprağa güneş bekleyen çiçeğini Bir fidan öğretmişti sana hayatın gerçeğini Tarihin nabzına bırakıyorum doludizgin sevdanı Sonra bir kış gecesi pencereme yazıyorum adını Bırak artık olur mu,bir nefes kadar uzak elini Unut artık olur mu,gözbebeklerimde saklanan hayalini Bir gün tekrar açmıştın bana kapını Ben seninle kendimi yordum diye Aramızdaki fark da bu değil miydi zaten Sen yordum diye avutursun kendini Ben sevdim diye... |