SEN KİRLİ ŞUBAT
KİRLİ ŞUBAT
Kirli Şubat! Gözkapaklarımı da ıslattın en sonunda Ağır ağır yıkılan bir tuğla duvarı oldum Nice şehirlerimizi, yıktın Harabeye çeviren çirkin dağlara çevirdin İşitin mi çocuklarımızın iniltisini. Yıkıntıların altında yakınlarını arayanlar Yürekleri bir ateş oldu kaldırım sokaklarında Kır çiçekler diken oldu gün ağarmadan Dertle sefaletle yükledin hepimizi. Dertliyim, dostlar dertliyim, Yoksullar yaralılar sürünürken soğukta, Bir küçük bebek gördüm, Yıkıntıların altında onu kurtaran ellere bakıyordu Dostlarım, Bir avuç vurguncu müteahhit, bu acıların ağası oldu. Ah sen, kirli Şubat Gözkapaklarımı da yaktın en sonunda. Söyle, bu senaryo romanoflar’ın bir Yılbaşı eğlencesi miydi? Nuri Dağdelen 17.02.2023 |