ACI ÇEKMEKTE MÜBAHÇıktığın yâr yolunda diken de olur, gülde Vuslat olmak da mübah, acı çekmekte mubah Sevgi çetin bir ruzgar narin esmez her yelde Bile bile katlanıp boyun bükmekte mübah Yutkunmaktır Zühre’ce feryat figan çağlayıp Cebur gibi bedeni ateşlerde dağlayıp Razı gelir kadere ellerini bağlayıp Mecnun’ca göz yaşını yola dökmekye mübah Dağ delmek de nedir ki yürek dağdan da katı Zalimine denk gelmek del eyler akil zatı Biri gelir ruhuna işler ise Ferhat’ı Ölümü göze alıp dağa çıkmakta mübah Zamanı gelmediyse Züleyha ne eylesin Nasıl tutuştuğunu sorun ona söylesin Yusuf’un çektiğini kalın duvarlar desin Sağır dilsiz zından da ağıt yakmakta mübah Öyle bir sahne ki bu aşk denilen temaşa Kimini ahi eder, kimini vurur taşa Gözünün gördüğünü akıl almazsa başa Geçeceğin sınavdan geri kalmakta mübah Mehmet Kılıçel Soğukdoğulu |
Can-ı Gönülden,
Tebrik ederim.
Selâmlar.
Sevgiler.