Hayatı okşamak isterdim
Kayın ağacı gibi sağlam
İlk sevgili ilk aşk
Havva ile ademden
Asırları geçip gelmiş
Öylece sinmiş sevenlere
Pirsultana karaca oğlana
Şiirini yazmış hayatın
Ak kâğıt gibi tenine
Öpüşüp sevişmeden
İblis taciz etmiş
Dağ yolunda dağcıyı
Bağ yolunda açmamış
Tomurcuk gülü
Aşk yıllarca damıtılmış
Kırmızı şaraptı sanki
İçsem sarhoş olurdum
İçmesem kalp ağrısına
Dayanamaz ölürdüm
Öyleki
Gülüşüne mıhlanan bakışım
Koca bir asır devirdi
Aslanı çakalın bogduğu
Şu dünyada
Tehlikeli sayılmam artık
Cezam ağırlaştırılmış
Kafam karma karışık
Çocuk oldum yine ağladım
Söz dedim söz verdim
Bir çeşme başında
Çimlere uzanmış öylece
Hiç kimseyi düşünmeden
Hiç bir şeyi umursamadan
Hiç kimseyi arayıp sormadan
Hayatla barışık aşka aşık
Ruhuma vasiyetsiz aşıladım
Dağ gibi çiçekler açsındiye