Bilirmisin neden yalnızlığı sevdim
Bilirmisin neden yalnızlığı sevdim
Gereksiz konuşup sabrımı yoranlar Sustukça altan aldıkça Edepsiz edepsizce bildiğini okuması Çoğu kez susarım çekilirim karanlık odaya Dinlerim kulağımda uğultuyan sesleri Bakarım gözlerim ile siyahın rengine Üstüme soğuk dört duvarına Gelip gider aklım cevapsız sorular arasında Bazen perdeyi aralayıp sokağa bakarım Cama çarpar güz mevsiminde Yaprak döken ağacın kuruyan yaprakları Değişir gözümde sokağın rengi Görüntü kalem olur hafıza kağıt Yazar henüz başlığı olmayan Mısra mısra uzun sayfalar şiirler |