YALNIZLIK
YALNIZLIK
Gün geceye döndü. Aydınlık uzak, aydınlık bize karanlık sevdiğim! Yalnızlık sabaha kadar. Yalnızlık sefalet! Yalnızlık soğuk! Kudurtur denizde dalgaları yalnızlık! Yalnızlık; başımızda gezdirir kara bulutları. Gümbür gümbür gürler gökyüzü! Ardı ardına çakar şimşekler! Ve sığ imgelerimde sen, düşümde, zahirim, kıblegâhım, mabedin sen; usandırma secde etmekten dergahına! Bir duaya muhtaç etme kendini. N’olursun gel artık! Efkan ÖTGÜN |