En büyük yanlışım çok sevmelerim
oldu bu hayatta
En büyük cezamda bu olmalı
Her ayrılık sonrası derinden yaralandım
Yıkıldı bütün ümitlerim
Açmaz oldu çiçeklerim
Sevmeye korkar oldum...

Artık inancım kalmadı
Yapmaz dediklerimiz vurdu başta
Gitmez dediklerimiz gitti çoktan
Varsa gidemeyen onu da eledik
Sevenide kırdık mı böylece
İşte böyle böyle erken elendik
Hayattan...

Yoruldum,umuda koşmaktan
Her gördüğüm ışığa bakmaktan
Her ışıkta kelebek olmaktan
Ne zaman bir kapı açılır
Sabırsızca beklemekten
Sana yalvarmaktan
yoruldum...

Bütün ayrılıkların acısı bende sanki
Her ayrılığa üzülür oldum
Giden her trene el salladım
Dönüşü olmayan otobüslere
Geri dönmeyen martılara
limana varmayan gemilere
....
Bu yüzden vedalaşmak gelmiyor içimden
hiç kimseyle ...