AY IŞIĞI
sanki sorguya çekmiş gibi sorulara boğarak sana nefes aldırmıyordum
adını maviye yazdırmış her insan gibi seni anımsadığım vakitler ay ışığı şiirlerine komşu olmuşçasına rüyalarımın büyülü misafiri oluyor ve her günün ardından çoğalıyordun içimde yokluğunda kırık gönlümden kopan milyonlarca acı oldu yüzümde beliren hayalinle avundum durdum şimdi hangi resmine baksam dert ettiğim düşün içinde buluyorum kendimi ansızın sana doğru koşarak kelebekleri sevdiğini bilerek akdenizin kaçamak sularından geçerek yanına sığınacağım bekle beni Mehmet ÖKSÜZ |