GÜVENMEYİ ÖZLEDİM*
Memleketin içinde, zorluklar kat kat arttı
Kundaktaki bedenler, koca acıyı tattı Günahı olmayanlar, perişan halde yattı Hayatın düzenine, güvenmeyi özledim... Yürekler hep titremiş, kaybedilmiş umutlar Geceye uzanmadan, kapanmış bütün yollar Bizi hiç terk etmiyor, bitmiyor bu sancılar Yurdumun insanına, güvenmeyi özledim... Yürüdüğüm sokaklar, seni hatırlatırken Dağ gibi büyük aşklar, artık kalbî gülmezken Gönül sevdalıları, huzura kavuşmazken Can dost bildiklerime, güvenmeyi özledim... Yorgun göz kapaklarım, içimi üşütüyor Ölüm gibi acılar, benliğimi yakıyor İçimdeki özlemler, üstüme yapışıyor Şu ahir zamanlara, güvenmeyi özledim... Mehmet Öksüz |