Unutma dostunu arada gel git
Bulup oturalım su başı rafık
İster yaramı deş eskiden bahset
İstersen yangına su taşı rafık

Övünme bu dostun şair değildir
Kalem oynatmada mahir değildir
Benim yazdıklarım şiir değildir
Ateşe dökülen göz yaşı rafık

Derler ki cemreyi içine düşür
Üflesem havaya kara kış üşür
Mühürlü yüreğim birini taşır
Artık mümkün değil çıkışı rafık

Gönüle düştümü artık boş verin
Ne kışları ılık ne yazı serin
Sevdanın yarası yetmiş kat derin
Görünen sadece en dışı rafık

Bu hakkın sırrıdır kulu çözemez
Turnalara bir bak eşsiz gezemez
Şairler yazamaz ressam çizemez
Ayrılıkta en son bakışı rafık

Bu hayat bir anlık bir tüfek sesi
Ölümü ceylanın suya inmesi
Mümkün mü gidenin geri dönmesi
Suların tersine akışı rafık

Ateşli alnımı tuttum ayaza
Kar yağdı umudu gömdüm beyaza
Adaklar adadım çıkarsam yaza
Eğer atlatırsam bu kışı rafık

Taze gül yaşar mı hazan değerde
Kadere razıdır boynun eğerde
Kim bilir ne zaman hangi seherde
Bu sessiz geminin kalkışı rafık
Ziya ACAR 28.11.2022