Eksilen ne sensin, nede yaşın,(*)
yaşamadığındır arkadaşım.

Ellerin doğada kullanmak için var,
yalnızca seni öveni mi duyar kulaklar?
Ya dilin,
düşündüğünü bir türlü söylemediğin,
hele o güzel gözlerin çakmak-çakmak
bakarak
çıkardan başka bir şey görmerdiğin?

Ağzını bağlamışsa yemek borun,
yalnızca para kokusu duyuyorsa burnun
miden ne doyuyor nede doluyorsa,
beynin çıkar defterin oluyorsa
ve birikiminden öğütemediğin
yağ bağlıyorsa-şişiyorsa göbeğin,
iki bacak aran yalnızca yarıyorsa
çoğalmaya-boşaltmaya,
sürüklüyorsa bilinçsiz ayakların
kütlesini ilkel bir hayvanın?

Oysa hepsi mükemmelleşmiş insanda var;
Bilinçli, doğa sever, yarını düşünür, uygar...
Onca yıl yaşamışsın,
insan olamamışsın
şair olsan ne çıkar?

(*) Bu şiir kendime 72.nci yaş günüm hediyesidir