Efendim
Aşkı bilmeden de, şair olunmaz.
Çok kelime dilbaz, olur efendim. Goncayı dalından, koparır bilmez. Yaprağı dalında, incir efendim. *** Ferhat gibi görsen, dağları deler. Her gün fesat eder, bıçağın biler. Çıkarı olmazsa, bırakıp gider. Düşmüşe bir tekme, vurur efendim . *** Bir konuşur sözde, herşeyi bilir. Akıl nedir bilmez, akıl da verir. Arı balı görmez, petekler verir. Kandırır boş ile, dolar efendim. *** Seninle hem fikir, olmaz görünür. Tilkinin piriyim, diye övünür. Bu gün az insanı, çarpmış dövünür. Eline düşeni, yutar efendim. *** ATA’m der aşka, matem kıldılar. Sanma bu dünyada, murat aldılar. Nesimi’yi diri, diri yüzdüler. Enel-i hak bilen, yoktur efendim. * ———Haydar ATA— |