Es geçme
Es geçme
Eydir sevda deli gönül sevince Toz pembe görme yarası derince Kör ateşler yakar vakti gelince Bir gönülden bir gönle uçmayasın Çiçek açacaksın göğüs kafeste Çağlayıp coşacaksın haz heveste Güle şakıyacaksın bülbül seste Her suda iksir akmaz içmeyesin Bahardan gülleri kışta buzları Seveceksin yokuşları düzleri Yaran varsa basacaksın tuzları Dosta bile sırrını açmayasın Eğrisi doğrusu vardır her yolun Eksiltme sevda meclisinde bulun Derdi sevdası çok olur her kulun Sevdayı muhabbetten kaçmayasın Dünya yalan insan gerçek bilesin Ne az ne çok kendin ol ki gülesin Çoşkûnî yürekte öfke (kin) silesin Her nasihat sevap es geçmeyesin Çoşkûnî |