Geceler Boyu ÇırpınışBen seni zerresi karanlıktan kıskanırdım Kendim için değil kalbim için çırpınırdım Meğer sen karanlık gecelere hapsolmuşsun Ve yataklarda çırpınmaya mahkum olmuşsun Tıpkı sende benim gibisin,yok oluyorsun... Denizde değil kör gecede boğuluyorsun Dirilmekten öldüm ölmekten dirildim, Yaşamak isterken sadece ölmeyi bildim... Öldürün beni,madem ki sonumuz hicrandır Bundan sonra hayat bana sadece zindandır Acımasız kalpler kalbimi masumca vurmuş Ruhum yaşamaktan değil ölmekten yorulmuş... Kapılıp gitmek üzereyim sert rüzgarlara Her gün bakıp duruyorum bomboş duvarlara Sessiz ve sakince başımı kaldırıp baktım Üzüntüyü alıp sevinci sana bıraktım... Düşünmek istemem sensiz olan düşünceyi Karanlık sana ne der bilemem,ben geceyi... Ağlamak için sen uyku için kullanırdın Ben gözyaşında sen yağmurlarda ıslanırdın... Kâdim akan ince ince sızılarım vardır Ve kalbine bırakılan yazılarım vardır Geceler boyu ağlamaktan şişen gözlerim, Dokunmadı,dokunamıyor sana ellerim... Bıraksalar giderim mahzunluk gemisiyle Fakat burda duruyorum onun demesiyle Sende olmasan beni kimse burda tutamaz Aklım unutsa da kalbim seni unutamaz... |
Hüzünde aksa kalemden okunası şiirdi kutluyorum usta
Yüreğine emeğine sağlık
___________________________________Selamlar