DAHA NE SAYAYIM
Bu vebâle girmezdin akıl olsa ser-inde
Seni en has şeytana yâr sayıyorum artık Evvel üzülüyordum, şimdi keyfim yerinde Terlettiğin günleri kâr sayıyorum artık Nefretin tahminimden kat ve kat çoksa bile Verdiğin her nefeste ihânet koksa bile Kalbinde pişmanlıktan bir parça yoksa bile Sırf mazinin hatrına var sayıyorum artık Aklımdan çıkıverdin geçen yılın güzünde İşte o günden beri kalmıyorum hüzünde Islâhın aşk zarının yedi yazan yüzünde Olur da gelir diye zar sayıyorum artık Adımların dün gibi yitirecek her yolu Başladığı sokakta bitirecek her yolu Affımı ayağına getirecek her yolu Cehennemin dibinden dar sayıyorum artık Dağ delmek marifetse kazmayla ve kürekle Bin mislini delerim on tırnak bir yürekle! Mecnun gibi uğraşmam susuzlukla, kurakla... Sensiz tüm sahrâları kır sayıyorum artık Öyle mânâsız tutuş ve öyle içten yan ki... Küffâra küfrederken çarpılmak gibi sanki Aklımı yitirmeye ramak kaldı inan ki Birden dokuza kadar zor sayıyorum artık Ne istedin be gülüm bu candan, bu bedenden? Neyse ki Allah sorar her eziyet edenden DİLİZÂR’a yâr olmaz böylesine gidenden Sana geri dönmeyi ar sayıyorum artık |
İsmini yapardım bu .mükemmel eser benim olsaydı
Beşinci kıta eşsizdi
Günaydın