Çök/üş rabıtası
Bir bite pencere açarken
Gözü turnosol tutunca Değer bir kıyamete im bırakmayı Huzurunda eğilmiş Seni kucaklar bir alfabe Güz vakti kalbi kararıkken Mavi bir şarkıyla D’okununca Çatı düşmüş Deri yüzülmüş Ruh çökmüş bir endamda Liyâkat sana genzi yakıt Kişneyen bir takvimi Vaveylâ bırakan dizlerime vurgun Atın rüyası Güvercinin hayalde sevişmesi doğru çıktı Ey rüya gezginleri Kıyamet öldü Denize bir iki çöp Haydi okula çocuklar Ölüm size yansımamalı Beter dede önümü kesme Hoş Dudaklarından dökülen naraların Bir Geylani kafası değdi şiirime Biti düşür dizlerime Uyumak istiyorum Sabaha kadar avucunun içinde kalsın... Uzun laflarım Tanrıya borçlarım bitmemiş Uzun kravatla gezinemezken.. Gezgin imgeler... |