Sevgiye Bir Şans Daha
Kumrular için sadece iki dal çöp
Yuva kurmaya yeter Umutlar boğulmasın Hayaller örülsün çiçek açan gözlerde Ey yalnız yürüyenler Başıboş ayak sesleri kaldırımlarda yankılanırken Irkçılığın olmadığı bol güneşli düşüncelerde Umut bizi birbirimize bağlar İlkbahar bitiminde bahçelerde can çekişen laleler gibi Nefret ve aşk öfkesi yankılanıyor her yerde Dünya yaşlanıyor insanlar boş konuştukça Bırakın da zaman gölgeleri kovalasın Gözyaşlarımı biriktirdiğim kavanoz kırıldı Her yorulduğumda çaresiz sana geri dönüyorum Bir güvenlik açığı oluşturduğumu hissediyorum bu yüzden Artık sadakat ağaçları filizlensin yüreğinde Umut ışığı güven olmadan yanmaz ki Sabırlı ol yalnızlığım demek boşuna Şansım ol ve sıfırdan başlayalım yeniden Uçurumlara sevgi tohumları atarak Haydi, caddenin en hüzünlü şeridinden yürümeme izin ver İyimserlik dizeleri yazsın kalemim Mutluluk şarkıları yankılansın adım attığımız her yerden Toprak her şeyi yutar Seğmenoğlu |