Ondan mıdır Tanrıların Gözleri Hep Çapak//sustuğum ansa ölmek ben binlerce kez ölüyorum o zaman suskularımın sakıtında// yıldızlar geceyi aydınlatırken ben karalar biçiyorum geceden bozma kefensiz canlar yığıyorum üst üste dokunduğum her ten çöl yanığı Ganj kıyılarına saçıyorum küllerini serilirken insanlık gözler önüne sefaletlik can çekişiyor variyet mil çekmiş insanlığın gözlerine duygular hissizleşmiş kalpler canhıraş paramparça ondan mıdır tanrıların gözleri hep çapak hangi suyu arındırsa çöp kaçıyor gözlerine variyet görmezliğe kucak açarken yoksulun sırtından şahlanıyor atlar dörnala oyy dağlar ulu dağlar sanrısı ağrılı dağlar kar lapa lapa yağar da kardelenler buz bağlar ve binlerce dert beni boğarken sancılanır kalbim acılar içinde çaresizlikler kol gezerken söyleyin ben nasıl gülebilirim her körpecik fidanın gövdesinde binlerce çentik binlerce kırık dal sızlayan ve dinmek bilmeyen yaralarım üstüne seper küllerini bir Huma da sönmez yine de yanar için için tüm bedenim köz köz kahve kavruğu aralansın artık duygular lahit bedenler dirilsin artık kımıldasın insanlık kefensiz canlara sus gelsin artık ölüm mesnetsizlikleriyle sınanmasın artık insanlık oyy dağlar ulu dağlar sanrısı ağrılı dağlar kar lapa lapa yağar da kardelenler buz bağlar benimse suskularım canhıraş yürek dağlar... dip not; //kardelenler üşümesin artık titreyen binlerce can üstüne sus kesilsin ölüm// Kardelen 26.01.2014 Arşiv |
Gönülden tebrik ediyorum bu güzel şiiri ve bu güzel şiiri yazdıran yüreği.
Selam ve sevgilerimle.