9
Yorum
26
Beğeni
0,0
Puan
921
Okunma

Sebepsiz...
İsyanlar var sinemde
Gözyaşları sel yaratma peşinde
Bendini yırtıp atmak istiyor yürek
Yürek perişan olma peşinde.
Çatlıyor aklımın duvarları
Uğultusu kehkeşanlara karışıyor
Yuvasını terk ediyor her düşünce
Düşüncelerim her hücremi kemiriyor.
Yerim yurdum neresi bilmiyorum
Ayaklarım baş kaldırıyor aklıma
Bir bilinmeze sürükleniyor bedenim
Bedenim ruhuma nasılda asi geliyor.
Ruhum mengenede sıktıkca sıkıyor
Ey insan ey güzel ruh teslim ol
Derde, kedere, yazgıya belkide acıya
Acıdan tad almazsa insan olunmuyor.
Sebepsiz...
İsyanlar var sinemde
Sinemde hasret, uzun ayrılıklar, yollar
Kavuşamamasına çekilen yokluklar
Yoklukki yeri sinemde hiç dolmayacaklar.
NOGAYTÜRK